Ezogelin Soep (Eenpansgerecht)

Ezogelin soep (in het Turks: Ezogelin Corbasi) is een variant van Turkse linzensoep. Het bestaat uit typisch Turkse/Anatolische ingrediënten. Bulgur, rijst en rode linzen worden gekookt tot ze zacht zijn met ui en knoflook voor het recept van de Ezogelin soep. Afzonderlijk worden paprika en tomatenpuree, gedroogde munt en pul biber in boter gesauteerd. Tot slot wordt de aromatische mix voor het recept van de Ezogelin soep aan de soep toegevoegd. Het resultaat is echt iets om te zien!

Ezogelin soep, samen met Turkse linzensoep, is een klassieker in Turkse restaurants. Het wordt echter vaak verward met linzensoep. In Turkse huishoudens is het algemeen bekend dat je aan de basis- linzensoep ook rijst en bulgur kunt toevoegen. Wat uiteindelijk echter Ezogelin soep is, zou voor velen nog linzensoep heten.

De oorsprong

Het dramatische verhaal achter deze soep zorgt er automatisch voor dat het nóg lekkerder smaakt. In het begin van de 20e eeuw leefde er in Turkije een meisje dat Zöhre heette. De meeste mensen noemde haar Zöhre 'Ezo', wat volgens sommige verhalen 'mooi' of 'een lust voor het oog' betekent. Ze maakte veel indruk op mensen en voorbijgangers. Wanneer Ezo trouwt, wordt ze 'Ezo Gelin' (de bruid Ezo) genoemd.

Het geluk na het huwelijk duurt echter niet lang. De liefde kwam (volgens sommige verhalen) alleen van Ezo's kant. Het gaat rond dat roddels het jonge koppel uit elkaar hebben gedreven. Een ander verhaal vertelt dat het huwelijk gebaseerd is op een bruidenruil, deze kwamen in het verleden vaak voor in het zuidoosten van Turkije. Ezo's broer scheidde van Ezo's schoonzus. De scheiding van Ezo en haar man zou het gevolg zijn geweest. Na deze gebeurtenis trouwt Ezo met haar neef en verhuist ze naar het buitenland.

In Syrië voltrekt het drama zich terwijl de familie in armoede leeft. Sommige mensen zeggen dat Ezo de Ezogelin soep bereidde om indruk te maken op haar boze schoonmoeder. Anderen zeggen dat Ezo het enige voedsel in het huis gebruikte om Ezogelin soep te maken. Op minder dan 50-jarige leeftijd stierf Ezo aan een ziekte waarvan de behandeling niet betaald kon worden.

Ezo's verhaal waande zich door Turkije als een drama rond heimwee, verdriet en pijn. Sommigen menen namelijk dat Ezo vaak gedichten schreef over haar heimwee, verlangen naar het moederland en liefdesverdriet in het buitenland. Deze poëzie zou zich met de Ezogelin-soep over heel Turkije hebben verspreid.